2023/09/28، 10:09 PM
استارتاپ‌ها در حال اختراع چیزی تازه هستند. به طور کلی، یک کسب و کار سنتی یک راه حل موجود برای یک مسئله شناخته شده دارد و چیزی ویژه تر ایجاد نکرده است.
برای مثال، یک رستوران سوشی جدید در منطقه شما ممکن است یک کسب و کار جدید باشد، اما به هیچ وجه یک استارتاپ نیست. با این حال، اگر یک شرکت محلی جدید یک دستگاه تخصصی برای تولید اتوماتیک سوشی توسعه داده و سعی می‌کرد تا رستوران‌های سوشی را متقاعد کند که از آن استفاده کنند، این یک استارتاپ خواهد بود. رستوران فقط تلاش می‌کند تا نیازهای محله را در زمینه سوشی برآورده کند، در حالی که شرکت دستگاه تلاش دارد با روش جدید خود تمام رستوران‌های سوشی را تغییر دهد.
یک استارتاپ بر پایه نوآوری‌ای است که تا کنون به بازار عرضه نشده است. این می‌تواند محصول یا خدمات، فناوری، فرآیند، برند یا حتی یک مدل کسب و کار جدید باشد. به طور عمومی، آن‌ها اهداف بزرگی در خصوص تغییر صنعت و تخریب رهبر بازار یا رفتار مشتریان کنونی دارند.
به عنوان مثال، فکر کنید به Uber، یک استارتاپ نوآورانه که ابتدا در سان فرانسیسکو فعالیت می‌کرد. آن به مدل معتبر تاکسی ادامه داد و یک اپلیکیشن منحصر به فرد برای اشتراک‌گذاری سفرها ایجاد کرد که پیش‌تر وجود نداشت.
اهداف استارتاپ‌ها
به طور مستقل از محصول و مکان، تمرکز اصلی یک استارتاپ بر این است که بفهمد آیا نیازی به محصولش وجود دارد یا خیر.
استارتاپ‌ها سعی دارند بازار هدف مناسبی را برای راه حل جدید خود پیدا و بهینه کنند. کدام افراد می‌توانند ارزشی برای محصولشان بیافزایند و آن را بخرند؟ استارتاپ‌ها اغلب فکر می‌کنند که تصویر خوبی از افرادی که ممکن است به آنچه که در حال ساختن هستند علاقه داشته باشند، دارند، اما این حالت همیشه درست نیست.
انتقال به یک کسب و کار سنتی
شرکت‌هایی مانند آمازون، نتفلیکس، اوبر و ایربی‌انبی به عنوان قدرت‌های جهانی از ابتدا به عنوان استارتاپ‌ها شروع کردند. رشد موفق یک استارتاپ به شرکت مزده و پرآمدن بسیار دشوار است. داده‌های صنعت نشان می‌دهد که 90٪ از استارتاپ‌ها شکست می‌خورند.
هنگامی که یک کسب و کار در بازار خود استقرار پیدا کرده، چالش متفاوتی با پیش رو دارد: اجرای کارآمدتر.
استارتاپ‌ها ممکن است تا زمانی که در حال استقرار خود هستند، بتوانند به منابع مالی از سرمایه‌گذاران خارجی مختلف اتکا کنند. اما یک کسب و کار سنتی باید به نحوی کارآمد اداره شود تا از آنچه که فروش می‌کند، سود به دست آورد.
شرکت‌های غیر استارتاپی باید بیاموزند که چگونه کارگران را بهتر مدیریت کنند و کسب‌وکار را به گونه‌ای اداره کنند که مشکلات مشتریان را حل کند و به شرکت اجازه دهد تا تمام اهداف خود را برآورده کند.
برای یک کسب‌وکار غیر استارتاپی، اهداف خاص می‌تواند مقدار پول یا سودی باشد که شرکت به دست می‌آورد، چگونگی و مکان گسترش برای رشد بیشتر یا سریع‌تر، مدت زمانی که برای ایجاد یک محصول نیاز است، یا چگونگی تولید محصولات بیشتر با منابع یکسان یا کمتر.
در حالی که تمرکز یک استارتاپ بر این است که بفهمد آیا برای یک محصول جدید و نوآورانه تقاضا وجود دارد، هدف اصلی یک کسب و کار سنتی ایجاد یک عملکرد کارآمد است که به مدت طولانی در آینده باقی بماند.
با شانس، یک استارتاپ موفق مانند اوبر یا نتفلیکس، به مرور زمان به یک کسب و کار سنتی تبدیل می‌شود - یک کسب و کاری که شاید یک استارتاپ آینده تلاش کند با یک ایده تازه آن را تخریب کند.
منبع: آگهی صنعتی
برای مثال، یک رستوران سوشی جدید در منطقه شما ممکن است یک کسب و کار جدید باشد، اما به هیچ وجه یک استارتاپ نیست. با این حال، اگر یک شرکت محلی جدید یک دستگاه تخصصی برای تولید اتوماتیک سوشی توسعه داده و سعی می‌کرد تا رستوران‌های سوشی را متقاعد کند که از آن استفاده کنند، این یک استارتاپ خواهد بود. رستوران فقط تلاش می‌کند تا نیازهای محله را در زمینه سوشی برآورده کند، در حالی که شرکت دستگاه تلاش دارد با روش جدید خود تمام رستوران‌های سوشی را تغییر دهد.
یک استارتاپ بر پایه نوآوری‌ای است که تا کنون به بازار عرضه نشده است. این می‌تواند محصول یا خدمات، فناوری، فرآیند، برند یا حتی یک مدل کسب و کار جدید باشد. به طور عمومی، آن‌ها اهداف بزرگی در خصوص تغییر صنعت و تخریب رهبر بازار یا رفتار مشتریان کنونی دارند.
به عنوان مثال، فکر کنید به Uber، یک استارتاپ نوآورانه که ابتدا در سان فرانسیسکو فعالیت می‌کرد. آن به مدل معتبر تاکسی ادامه داد و یک اپلیکیشن منحصر به فرد برای اشتراک‌گذاری سفرها ایجاد کرد که پیش‌تر وجود نداشت.
اهداف استارتاپ‌ها
به طور مستقل از محصول و مکان، تمرکز اصلی یک استارتاپ بر این است که بفهمد آیا نیازی به محصولش وجود دارد یا خیر.
استارتاپ‌ها سعی دارند بازار هدف مناسبی را برای راه حل جدید خود پیدا و بهینه کنند. کدام افراد می‌توانند ارزشی برای محصولشان بیافزایند و آن را بخرند؟ استارتاپ‌ها اغلب فکر می‌کنند که تصویر خوبی از افرادی که ممکن است به آنچه که در حال ساختن هستند علاقه داشته باشند، دارند، اما این حالت همیشه درست نیست.
انتقال به یک کسب و کار سنتی
شرکت‌هایی مانند آمازون، نتفلیکس، اوبر و ایربی‌انبی به عنوان قدرت‌های جهانی از ابتدا به عنوان استارتاپ‌ها شروع کردند. رشد موفق یک استارتاپ به شرکت مزده و پرآمدن بسیار دشوار است. داده‌های صنعت نشان می‌دهد که 90٪ از استارتاپ‌ها شکست می‌خورند.
هنگامی که یک کسب و کار در بازار خود استقرار پیدا کرده، چالش متفاوتی با پیش رو دارد: اجرای کارآمدتر.
استارتاپ‌ها ممکن است تا زمانی که در حال استقرار خود هستند، بتوانند به منابع مالی از سرمایه‌گذاران خارجی مختلف اتکا کنند. اما یک کسب و کار سنتی باید به نحوی کارآمد اداره شود تا از آنچه که فروش می‌کند، سود به دست آورد.
شرکت‌های غیر استارتاپی باید بیاموزند که چگونه کارگران را بهتر مدیریت کنند و کسب‌وکار را به گونه‌ای اداره کنند که مشکلات مشتریان را حل کند و به شرکت اجازه دهد تا تمام اهداف خود را برآورده کند.
برای یک کسب‌وکار غیر استارتاپی، اهداف خاص می‌تواند مقدار پول یا سودی باشد که شرکت به دست می‌آورد، چگونگی و مکان گسترش برای رشد بیشتر یا سریع‌تر، مدت زمانی که برای ایجاد یک محصول نیاز است، یا چگونگی تولید محصولات بیشتر با منابع یکسان یا کمتر.
در حالی که تمرکز یک استارتاپ بر این است که بفهمد آیا برای یک محصول جدید و نوآورانه تقاضا وجود دارد، هدف اصلی یک کسب و کار سنتی ایجاد یک عملکرد کارآمد است که به مدت طولانی در آینده باقی بماند.
با شانس، یک استارتاپ موفق مانند اوبر یا نتفلیکس، به مرور زمان به یک کسب و کار سنتی تبدیل می‌شود - یک کسب و کاری که شاید یک استارتاپ آینده تلاش کند با یک ایده تازه آن را تخریب کند.
منبع: آگهی صنعتی
