2019/12/25، 12:08 PM
چاههای لافت که در بخش مرکزی شهرستان قشم جای گرفته , از نقاط جذاب استان هرمزگان در تور ارزان قیمت قشم است . چاههای لافت یکیاز جاذبه های توریسم قشم به شمار میرود .
چاههای لافت که به «چاههای طلا» هم دارای اسم و رسم است , در پشت قلعه لافت و در درون چاله همسایه قلعه قرار داراهستند و مبتنی بر تعداد روزهای سال کبیسه رینگ هستند و برای گردآوری آب باران حفر گردیده اند . بعضی از پژوهشگران عمر آنان را مرتبط با دوران هخامنشی میدانند .
چاههاى کنده شده در بندر لافت که در سنگ سیست کوه و در مکانى گود حفر شدهاند و به مثابه ” آرتزین “ فعالیت مىکنند . بعضى متن اند آب آنان از باران و سرریز تل و صخره بالادست تأمین شدهاست به همین جهت ” تل آو “ نامیده گردیده اند و به مرور زمان به ” طلا و جواهرات “ آوازه یافته اند .
تعداد چاهها بیش تر از ۵۰ الى ۶۰ رینگ است که عموماً آب دارا هستند مگر آنها که از گل و لاى جمع شده و بایستى لایروبى شوند . تعدادی درخت کهور دیرین , ساقه هاى مارپیچ و پیوند خورده و ضخیم خویش را باطن سنگ فرو برده اند تا ریشه شان را به آب برسانند . مردمان حیطه این چاههاى آب و طبیعت را مقدس می شمارند و در کنار چاه ها و پایین سایه فضای سبز قربانى مى نمایند .
مردمان بومى معتقدند کهاین درختها نگهدارنده و پاسبان آب چاه ها میباشند و سرسبزى آنان نشاندهنده وجود آب شیرین در محل است . آب شیرین و زلال در سفره زیرزمینى و در سنگ شیست جریان داراست که در گودىها تا ۱۰ متر و در بلندىهاى در عمق بیشترى به آب رسیده اند . مردمان معتقدند که در دیرباز تعداد چاهها ۳۶۶ رینگ ( طبق روزهاى سال کبیسه ) بوده که هر چاه به مصرف یک روز در طى سال مى رسیده است .
چاه های تل آب یا این که طلا
در ۷۶ کیلومتری شهر قشم و در ۳۰ کیلومتری شمال فرودگاه بین المللی قشم , چاه های طلا جواهرات جایدارد . در روستای لافت , پیش از همگی , بادگیرهای منازل روستایی , دیده مشتاقان دیدار از قشم را به خویش جلب می نماید . بعد از آن به محض ورود به لافت و در مجاورت قلعه نادری , رینگ های چاه آب گوناگون در درون چاله کوه پایه به دیده میخورد که حکایت از فناوری ذخیره آب پارسیان جزیره نشین قسم هخامنشی و زمان زرتشتیان دارااست . زیرا فناوری چاه کنی و قنات تا آن جا که معین شده , یگانه گبریان و زرتشتیان بوده است .
چاههای طلا جواهرات , آب انبارها و برکه ها :
چاه های طلا و جواهرات که امروزه در بین ۵۰ تا ۷۰ رینگ اند , در فصلزمستان از آب برف و باران لبریز میگردند . اهل یک محل معتقدند تعداد آنها در دیرباز ۳۶۵ رینگ بوده و ساکنان ده درچاهها را می پوشانده اند و در زمان سال هر روز در یک کدام از آنها را می باز و از آب آن استعمال می کرده اند . چاههای جان دار عموماً آب داراهستند , مگر آنهایی که از گل و لای جمع شده گردیده اند و به لایروبی نیاز داراهستند .
ساکنان روز جاری لافت این چاهها را مقدس فکر میکنند و معتقدند فضای سبز قریه پاسبان آنان میباشند و سرسبزی آن ها گواه وجود آب شیرین در چاهای طلاست در سواحل جنوبی کشورایران به آب انبارها , یعنی محله ایی که آب باران در آن ها توده می شود , برکه میگویند . بیشتر این برکه ها سقف هایی گنبدی صورت و سپید رنگ دارا هستند . این جور سقف از تبخیر آب در گرمای جنوب کشور ایران خودداری می نماید . در بندر لافت و اطراف آن ۳۴ برکه یا این که آب انبار موجود هست .
از جالب ترین آنها برکه سنگی لافت است که در کنار چاههای طلا جواهرات و قلعه نادری قراردارد .
چاههای لافت که به «چاههای طلا» هم دارای اسم و رسم است , در پشت قلعه لافت و در درون چاله همسایه قلعه قرار داراهستند و مبتنی بر تعداد روزهای سال کبیسه رینگ هستند و برای گردآوری آب باران حفر گردیده اند . بعضی از پژوهشگران عمر آنان را مرتبط با دوران هخامنشی میدانند .
چاههاى کنده شده در بندر لافت که در سنگ سیست کوه و در مکانى گود حفر شدهاند و به مثابه ” آرتزین “ فعالیت مىکنند . بعضى متن اند آب آنان از باران و سرریز تل و صخره بالادست تأمین شدهاست به همین جهت ” تل آو “ نامیده گردیده اند و به مرور زمان به ” طلا و جواهرات “ آوازه یافته اند .
تعداد چاهها بیش تر از ۵۰ الى ۶۰ رینگ است که عموماً آب دارا هستند مگر آنها که از گل و لاى جمع شده و بایستى لایروبى شوند . تعدادی درخت کهور دیرین , ساقه هاى مارپیچ و پیوند خورده و ضخیم خویش را باطن سنگ فرو برده اند تا ریشه شان را به آب برسانند . مردمان حیطه این چاههاى آب و طبیعت را مقدس می شمارند و در کنار چاه ها و پایین سایه فضای سبز قربانى مى نمایند .
مردمان بومى معتقدند کهاین درختها نگهدارنده و پاسبان آب چاه ها میباشند و سرسبزى آنان نشاندهنده وجود آب شیرین در محل است . آب شیرین و زلال در سفره زیرزمینى و در سنگ شیست جریان داراست که در گودىها تا ۱۰ متر و در بلندىهاى در عمق بیشترى به آب رسیده اند . مردمان معتقدند که در دیرباز تعداد چاهها ۳۶۶ رینگ ( طبق روزهاى سال کبیسه ) بوده که هر چاه به مصرف یک روز در طى سال مى رسیده است .
چاه های تل آب یا این که طلا
در ۷۶ کیلومتری شهر قشم و در ۳۰ کیلومتری شمال فرودگاه بین المللی قشم , چاه های طلا جواهرات جایدارد . در روستای لافت , پیش از همگی , بادگیرهای منازل روستایی , دیده مشتاقان دیدار از قشم را به خویش جلب می نماید . بعد از آن به محض ورود به لافت و در مجاورت قلعه نادری , رینگ های چاه آب گوناگون در درون چاله کوه پایه به دیده میخورد که حکایت از فناوری ذخیره آب پارسیان جزیره نشین قسم هخامنشی و زمان زرتشتیان دارااست . زیرا فناوری چاه کنی و قنات تا آن جا که معین شده , یگانه گبریان و زرتشتیان بوده است .
چاههای طلا جواهرات , آب انبارها و برکه ها :
چاه های طلا و جواهرات که امروزه در بین ۵۰ تا ۷۰ رینگ اند , در فصلزمستان از آب برف و باران لبریز میگردند . اهل یک محل معتقدند تعداد آنها در دیرباز ۳۶۵ رینگ بوده و ساکنان ده درچاهها را می پوشانده اند و در زمان سال هر روز در یک کدام از آنها را می باز و از آب آن استعمال می کرده اند . چاههای جان دار عموماً آب داراهستند , مگر آنهایی که از گل و لای جمع شده گردیده اند و به لایروبی نیاز داراهستند .
ساکنان روز جاری لافت این چاهها را مقدس فکر میکنند و معتقدند فضای سبز قریه پاسبان آنان میباشند و سرسبزی آن ها گواه وجود آب شیرین در چاهای طلاست در سواحل جنوبی کشورایران به آب انبارها , یعنی محله ایی که آب باران در آن ها توده می شود , برکه میگویند . بیشتر این برکه ها سقف هایی گنبدی صورت و سپید رنگ دارا هستند . این جور سقف از تبخیر آب در گرمای جنوب کشور ایران خودداری می نماید . در بندر لافت و اطراف آن ۳۴ برکه یا این که آب انبار موجود هست .
از جالب ترین آنها برکه سنگی لافت است که در کنار چاههای طلا جواهرات و قلعه نادری قراردارد .