آبسه مغزی

[dralijafari]

آبسه مغزی مجموعه ای از چرک، سلول های ایمنی و سایر مواد در مغز است که در اثر عفونت باکتریایی یا قارچی ایجاد می شود.برای ارتباط با جراح تومور نخاعی در تهران اینجا کلیک کنید

علل

آبسه های مغزی معمولاً زمانی رخ می دهند که باکتری ها یا قارچ ها بخشی از مغز را آلوده می کنند. در نتیجه تورم و تحریک (التهاب) ایجاد می شود. سلول های مغزی آلوده، گلبول های سفید، باکتری ها یا قارچ های زنده و مرده در ناحیه ای از مغز جمع می شوند. بافت اطراف این ناحیه تشکیل می شود و توده یا آبسه ایجاد می کند.
میکروب هایی که باعث آبسه مغزی می شوند می توانند از طریق خون به مغز برسند. یا مستقیماً وارد مغز می شوند، مثلاً در حین جراحی مغز. در برخی موارد، آبسه مغزی در اثر عفونت در سینوس ها ایجاد می شود.
منبع عفونت اغلب یافت نمی شود. با این حال، شایع ترین منبع شناسایی شده عفونت ریه است. در موارد کمتر، عفونت قلبی علت است.
موارد زیر شانس شما را برای ایجاد آبسه مغزی افزایش می دهد:

• سیستم ایمنی ضعیف (مانند افراد مبتلا به HIV/AIDS )
  
• بیماری های مزمن مانند سرطان
  
• داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند (کورتیکواستروئیدها یا شیمی درمانی )
  
• بیماری قلبی مادرزادی
  

علائم

علائم ممکن است به آهستگی و در طی چند هفته ایجاد شوند یا ممکن است به طور ناگهانی ایجاد شوند. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• تغییرات در وضعیت ذهنی ، مانند گیجی، پاسخ آهسته یا تفکر، ناتوانی در تمرکز، یا خواب آلودگی
  
• کاهش توانایی احساس لمس یا درد (احساس)
  
• تب و لرز
  
• سردرد، تشنج یا سفتی گردن
  
• مشکلات زبان
  
• از دست دادن عملکرد عضلانی، به طور معمول در یک طرف
  
• بینایی تغییر می کند
  
• استفراغ
  
• ضعف در اندام (مانند بازو یا پا)
  

امتحانات و تست ها

معاینه مغز و سیستم عصبی (عصبی) معمولاً علائم افزایش فشار داخل جمجمه و مشکلات عملکرد مغز را نشان می دهد.
آزمایشات برای تشخیص آبسه مغزی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کشت خون
  
• اشعه ایکس قفسه سینه
  
• شمارش کامل خون ( CBC )
  
• سی تی اسکن سر
  
• الکتروانسفالوگرام ( EEG )
  
• ام آر آی سر
  
• آزمایش وجود آنتی بادی برای میکروب های خاص
  

[size=undefined]
بیوپسی سوزنی معمولا برای شناسایی علت عفونت انجام می شود.
[/size]
رفتار

آبسه مغزی یک اورژانس پزشکی است. فشار داخل جمجمه ممکن است آنقدر زیاد شود که زندگی را تهدید کند. باید تا زمانی که وضعیت پایدار شود در بیمارستان بمانید. برخی از افراد ممکن است نیاز به حمایت زندگی داشته باشند.
داروهایی مانند آنتی بیوتیک، نه جراحی، در موارد زیر توصیه می شود:

• آبسه کوچک (کمتر از 2 سانتی متر)
  
• آبسه در عمق مغز
  
• آبسه و مننژیت
  
• چندین آبسه (نادر)
  
• شانت در مغز برای هیدروسفالی (در برخی موارد، شانت ممکن است نیاز به برداشتن موقت یا جایگزینی داشته باشد)
  
• عفونتی به نام توکسوپلاسموز در فرد مبتلا به HIV/AIDS
  

[size=undefined]
ممکن است برای شما چندین نوع مختلف آنتی بیوتیک تجویز شود تا مطمئن شوید که درمان موثر است.
در صورتی که عفونت ناشی از قارچ باشد، ممکن است داروهای ضد قارچ نیز تجویز شوند.
جراحی در موارد زیر لازم است:[/size]

• افزایش فشار در مغز ادامه می یابد یا بدتر می شود
  
• آبسه مغز بعد از دارو کوچکتر نمی شود
  
• آبسه مغز حاوی گاز (تولید شده توسط برخی از انواع باکتری ها) است.
  
• آبسه مغز ممکن است باز شود (پارگی)
  
• آبسه مغز بزرگ است (بیش از 2 سانتی متر)
  

[size=undefined]
جراحی شامل باز کردن جمجمه، نمایان شدن مغز و تخلیه آبسه است. آزمایشات آزمایشگاهی اغلب برای بررسی مایع انجام می شود. این به شناسایی علت عفونت کمک می کند تا آنتی بیوتیک یا داروی ضد قارچ مناسب تجویز شود.
آسپیراسیون سوزنی توسط سی تی اسکن یا اسکن MRI ممکن است برای آبسه عمیق مورد نیاز باشد. در طی این روش، داروها ممکن است مستقیماً به توده تزریق شوند.
برخی از دیورتیک ها (داروهایی که مایعات را در بدن کاهش می دهند، که به آنها قرص های آب نیز می گویند) و استروئیدها نیز ممکن است برای کاهش تورم مغز استفاده شوند.[/size]